Het was opnieuw Wilhelm Müller die Schubert inspireerde voor zijn Winterrelse. Zelf wist de toen al zieke Franz dat hij iets bijzonders had gemaakt, maar zijn vrienden begrepen de som­berte niet. 'Schrecklich' was het eenstemmig oordeel. Alleen het lied over de lindeboom kon op een pluimpje rekenen.Inmiddels is Winterreise het kroonjuweel van de liedkunst. Het gegeven is simpel. Een jongen ontvlucht in de winter­nacht het huis van zijn ontrouwe geliefde en jaagt langs de plek­ken waar ze samen geweest zijn. Wat moet hij nog zonder haar? Was hij maar dood! Maar zelfs op het kerkhof wordt hij afgewezen ... Uiteindelijk treft hij de speelman, en dat is niet Magere Hein, maar degene die zijn verzen op muziek zal zetten, want het doet pijn te worden afgewezen, maar er komen mooie lied­jes van.Winterreis verscheen in 2003 bij drogisterij-keten het Kruid­vat en verkocht binnen acht dagen twintigduizend exemplaren, waarmee de interesse voor klassiek in het Nederlands was bewezen. Met een trotse grijns dacht ik terug aan die eerste repetitie, waarin Maarten Koningsberger zocht naar de juiste toon, in verse sneeuw zonder de voetstappen van de vele voorgangers.'Gek, normaal zet ik dit veel zwaarder aan, maar in het Nederlands wordt dat meteen bombastisch en pathetisch: En ik bevlogen voor hem: 'Ja! Ja! Vergeet die hoed en die zwarte jas. Het is een Winterreis in bomberjack, met een muts van de Unox op.Maar het verdriet is er niet minder om!'

-------------------------------------------------

De beeldende taal en het intrigerend sombere verhaal vormde voor mij een uitdaging de beelden die het bij mij opriep aan het papier en aan de kijker toe te vertrouwen. Gelukkig bleek dat voor Jan Rot aanleiding om mij toestemming te geven zijn teksten te mogen gebruiken, waarvoor ik hem bij deze hartelijk wil bedanken.

​

Arie van Garderen.

​

Klik hier voor de muziek