Voor mij leek dit een soort paradijselijke architectuur van lijnen en vormen. Vele, vele foto's volgden van de zonovergoten, wit flonkerende tegeltjesmuren. Maar toen de avond inviel ontstond er helemaal een sprookjesachtige vervreemdende wereld. Met alle geluk van de wereld kon ik daarvan een groot gedeelte voor mijzelf vastleggen en nu als inspiratiebron gebruiken voor een vrij grafische weergave van wat ik toen voelde.